Birinci Şahsın Hafiyesi

“Biri benim hakkımda kendimin bile bilmediği bir şey bilmek istiyor.” Mustarip olduğu hastalıktan ötürü yakınlarına gittikçe bağımlı hale gelmiş, günlerini Colorado Çölü’ndeki evinin verandasında, düşüncelerle, anılarla geçiren isimsiz bir adam. İkizi olabilecek, yolun karşısındaki isimsiz bir başka adam da onu izlemekte ve gitgide ona yaklaşmaktadır. Zamanla izleyen ve izlenen, anlatıcı ve anlatılan birbirine karışır. Pulitzer Ödüllü Sam Shepard’ın, ölümünden hemen önce tamamladığı, yarı otobiyografik romanı Birinci Şahsın Hafiyesi, yaşamın tükenmez gücünü överken bizi insan yapan zaaflara kucak açıyor. Shepard, yalın bir dille, insanın kırılganlığına, umuduna ve gücüne dair etkileyici bir anlatı ortaya koyuyor. Onunla aramızda bir benzerlik olduğu hissini aşamıyorum. Ne olduğunu çözemiyorum. Bazen aynı insanmışız gibi geliyor. Kayıp ikiz. Kaşlar. Çene. Kulaklardaki kıpırtı. Ceplerdeki eller. Aynı anda hem özgüvenli hem de kaybolmuş gibi görünen gözler.