Hollywood’un en parlak senaristlerinden Dalton Trumbo, 1939’da Ulusal Kitap Ödu¨lu¨ verilen, Amerikan edebiyatının en etkileyici savaş karşıtı romanlarından biri olan Johnny Askere Gitti’yle eşsiz bir işçi sınıfı kahramanlık destanı ortaya koyar. Yazarın Hollywood’da başlayan cadı avında çalışması engellenen ilk isimlerden biri olması, biraz da okurların bu¨yu¨k ilgi gösterdiği bu roman nedeniyledir. Her şeye rağmen mu¨stear adla çalışırken Akademi Ödu¨lleri’nde iki kere en iyi senaryo ödu¨lu¨ne layık göru¨len Trumbo, 1960’da Spartacus filminde kendi adıyla yer alınca, u¨lkede cadı avının bittiği anlaşılacaktır. 1971’de yönetmen koltuğuna bizzat kendisi oturarak filme aldığı başyapıtı, yıllar sonra Metallica’nın “One” şarkısına da ilham olur.
Joe Bonham, herkes gibi arkadaşlarıyla bu¨yu¨yen, âşık olan, hayal kırıklığına uğrayan, çalışan, bu¨yu¨k kente göçen, nişanlanan, önu¨nde bir ömu¨r bulunduğuna inanan sıradan bir genç adam. Derken u¨lkesi tu¨m savaşları bitireceği iddia edilen bu¨yu¨k savaşa katılınca, askere yazılır ve bambaşka bir kahramanlık hikâyesi başlar: Muharebede kollarını, bacaklarını, yu¨zu¨nu¨, görme, işitme, konuşma yetilerini kaybedip hastanede yatağa mahkûm kalmasına rağmen capcanlı zihninde bize hayatını, hayallerini, göru¨şlerini, hastane personeline de canlı, du¨şu¨nen bir insan olduğunu anlatacaktır.
Özgu¨rlu¨k uğruna canımı ortaya koyacaksam özgu¨rlu¨kle neyin kastedildiğini, kimlerin özgu¨rlu¨ğu¨nden bahsettiğimizi, o özgu¨rlu¨kten payımıza ne kadarının du¨şeceğini önceden bilmem lazım.
“Sıradışı oranda tahrik edici bir kitap, dili tutkulu, duygusal etkisi açısından kuvvetli, savaşın ne kadar pis bir iş olduğunu, ne kadar akıldışı ve gereksiz olduğunu mu¨danasız du¨ru¨st sözleriyle anlatan bir roman.” –BOSTON HERALD
“Sadece çok gu¨çlu¨ bir savaş karşıtı belge değil; aynı zamanda hayal gu¨cu¨nu¨n etkili ve çok parlak bir örneği.” –SATURDAY REVIEW
Renk Bilgisi
karışıkçokrenkli