Sahih Kıraat Anlayışının Tarihsel Gelişimi

Kıraat ilmi, Kur’an’ın okuyuş keyfiyeti ile ilgilenen ilimdir. Kıraat ilmine ve yapılmış olan kıraat tasniflerine baktığımızda karşımıza önemli bir kavram olan Sahih kıraat çıkmaktadır. Nüzul dönemi dediğimiz dönemde Hz. Peygamber Cebrail’den Kur’ân’ı nazil olduğu şekliyle Mekke-Medine dönemi boyunca aktarmış ve bizzat öğretmiştir. Muhafazası için önce zihinlerde ezber yoluyla daha sonra ise yazı yoluyla korunmuştur. Nüzul dönemi adına sahih kıraat bu şekilde korunmuştur. Sahabe döneminde ise Kur’ân’ın kıraatini Hz. Peygamber’den bizzat alan sahabe aynı şekilde korumuş ve cem’ istinsah faaliyetleri ile gerekli olan önlemleri almışlardır. Tâbiîn ve etbe-i tâbiîn döneminde ise artık kıraat ilminin tedvini ve kıraat imamlarının oluşması ile sahih kıraat dediğimiz kavram yerini bulmuştur. Belli kriterler oluşturularak mevcut kıraatler arasında sınırlandırmaya gidilerek sahih olan kıraatler sakîmlerinden ayrılmıştır. Günümüze kadar Kur’ân’ın sahih hali ile gelmesi için üstün gayretler sarf edilmiştir.